κρίσιμος

-η, -ο (AM κρίσιμος, -ίμη, -ον) [κρίσις]

1. αυτός που δίνει οριστική τροπή σε κάτι, αποφασιστικός («κρίσιμη συνάντηση»)

2. σοβαρός, επικίνδυνος (α. «η κατάσταση τού ασθενούς παραμένει κρίσιμη» β. «η οικονομία βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση» γ. «κρίσιμος ἡμέρα», Ιπποκρ.)

νεοελλ.

αυτός που χαρακτηρίζει οριακές καταστάσεις, πέρα από τις οποίες ορισμένα φαινόμενα ισχύουν ή παύουν να υφίστανται (α. «κρίσιμη θερμοκρασία» β. «κρίσιμο σημείο»)

νεοελλ.-μσν.

το ουδ. ως ουσ. το κρίσιμο(ν)

η δικαστική υπόθεση που πρόκειται να κριθεί

μσν.

το ουδ. ως ουσ.

1. δίκη

2. δικαστική απόφαση

3. εκδίκηση, τιμωρία

4. βάσανο.

επίρρ...

κρισίμως και -ιμα

με κρίσιμο τρόπο.